Unha boa parte dos políticos están moi enfadados con Reganosa. A chegada do Galicia Spirit á ría de Ferrol, sitúa no centro do debate electoral as ilegalidades da planta de gas de Mugardos e a súa ubicación mugardesa. Pensan, que ben puideron esperar a que pasaran as eleccións locais do 27 de maio.
A este tío vivo, súmanse que o Ministerio de Industria confirmou aos avogados do Comité de Emerxencia que Reganosa non ten o permiso de funcionamento, e polo tanto, non pode facer “probas” con gas natural, ata que obteña os permisos correspondentes (se é que os consigue). É dicir, que a Delegación do Goberno, o Capitán Marítimo, o Presidente da Autoridade Portuaria de Ferrol e o Director da Área de Industria e Enerxía da Coruña, utilizando unha acta irregular, decidiron meter o Galicia Spirit na ría, con grave risco para a poboación e a utilización tanto de recursos públicos como das forzas policiais; por vulnerar o Estado de Dereito (ver para crer).
Desde o nove de maio, a actitude destas irresponsables autoridades provoca un salto cualitativo na ría de Ferrol. Os cidadáns estamos nun perigo permanente de estar afectados por unha explosión que puidera acontecer en Reganosa. Os servizos sanitarios advertiron que en caso de necesidade non hai capacidade para atender as potenciais víctimas. Non hai un plan de emerxencia que informe á cidadanía, que garanta a súa evacuación e a súa vida; quizais, sexa porque é imposible por estar o radio de destrucción dentro de zonas urbanas (corenta mil afectados). A normativa esixe que alomenos este a máis de dous quilómetros. Os núcleos de poboación en Mugardos é de 150 mts. e a cidade de Ferrol está a menos do quilómetro.
Outra das cousas que vimos estes días, é que coa entrada dos gaseiros bloquéase toda a ría. Estes grandes buques necesitan entrar en pleamar, con axuda e a necesidade de medios impide aos demais unha actividade normal; quedando fóra de xogo con baixa mar e sen saída en caso de necesidade ou urxencia.
Por certo, ¿onde estaba o Alcalde actual Juan Juncal estes días? A súa obriga como máxima autoridade local é protexer a vida dos seus veciños. Desde logo o que evidencia os incidentes do Galicia Spirit é que o interior da ría é a peor das situacións posibles. Mentres na Coruña din facer o Porto Exterior para sacar as mercadorías perigosas fóra da cidade, aquí métennos unha regasificadora. Nos EEUU anularon proxectos parecidos, e agora levan as súas plantas a plataformas en alta mar.
O debate non é que está mal feito, pero é unha realidade que non ten revés. A cuestión está en que hai quen xoga á ruleta rusa coas nosas vidas. Que seguen en marcha sete contenciosos contra Reganosa, e que hai outros dous gañados. Indubidablemente, os veciños non podemos estar contentos pola pouca axilidade da Xustiza. Mais, erran aqueles que pensan que os xuíces están por riba da xente, eles saben que teñen que enfrontarse a un lobby mediático financeiro moi importante. ¿Lembrades canto tempo estiveron solos os veciños da rías de Arousa ou Pontevedra?
Os que crían xa gañaran a guerra, erraron. O mesmo mércores nove, nun acto convocado coa omisión dos periódicos, é dicir, co boca a boca, encheu a Aula Magna da Facultade de Humanidades. Presentouse o libro “Muros de Silencio. Corrupción e ameazas na ría de Ferrol. O caso Reganosa”. Este libro fai un recorrido polas ilegalidades de Reganosa, os seus cómplices, así como polo nacemento e consolidación do Comité de Emerxencia. O libro está editado pola Asociación Fuco Buxán.
(Pola parte que me corresponde aparezo como co fundador do Comité, xunto a outros compañeiros en nome de Fuco Buxán. Ademais, de que moitas das fotos son miñas).
Así este sábado 12 xa houbo outra manifestación, que probablemente sería moito maior de ser na mañá do domingo (na Radio Galega falaban de mil cincocentas persoas, as cifras do Comité as elevan a dúas mil). É dicir, Reganosa e os seus cómplices o teñen igual de difícil, cando menos. Con dous graves problemas: hai un amplo consenso cidadán en contra de Reganosa (e agora máis, xogan coa nosa vida) e os dirixentes cidadáns amosaron as súas calidades como líderes sociais (de feito, unha parte fundamental proceden da loita contra a Dictadura). Esta non deixa de ser a loita democrática dun pobo contra os depredadores.
Déixovos tamén 26 fotos (do Galicia Spirit e no Porto de Ferrol) que podedes ver pinchando aquí, no blog do Comité Cidadán de Emerxencia. En fin. Unha nova etapa contra Reganosa… agora con máis razón.
manuelcendan.com 
Este domingo daba asco leer columnas en La Voz y en el Correo pidiendo que dejáramos de atentar contra el Estado de derecho en las manifestaciones de Vigo y en la ría de Ferrol. Daba vergüenza que los formadores de opinión no miraran las leyes y sentencias pendientes que no siempre cumplen los políticos medioambientales y ni los gerentes de estas industrias. Se nos supone culpables, además de ser los olvidados y los más indefensos. No termino de acostumbrarme a las situaciones increíbles, que se suceden con frecuencia, son como las escenas cotidianas que fotografías. Increíbles pero ciertas.